امروزه تنها روشی که بدون آسیب به دندان‌های دیگر، دندان از دست رفته را جایگزین می‌کند عمل کاشت پایه دندانی یا ایمپلنت است. کاشت دندان زمانی انجام می‌شود که یا دندانی از دست رفته و جای خالی آن باقی مانده است یا امیدی برای نگهداری و مداوای دندانی وجود ندارد. در واقع ایمپلنت آخرین گزینه محسوب می‌شود که البته امروزه می‌تواند در صورتی که به نکات تخصصی در کارگزاری آن دقت شود و خود شخص در حفظ و نگهداری آن دقیق عمل کند، طول عمری بیش از ۱۰تا ۱۵ سال داشته باشد. طبق آخرین روش‌ها، امروزه می‌توان تنها در یک جلسه دندان از بین رفته و غیرقابل نگهداری را جایگزین و شخص را در همان جلسه با دندانی جدید و بدون تغییر ظاهری برای ادامه زندگی آماده کرد.
مزایای استفاده از دستگاه های لیزری در دندانپزشکی چیست؟
چند سالی است که روش‌های لیزری یا استفاده از دستگاه لیزر وارد درمان و شیوه‌های عمل دندانپزشکی تخصصی شده است. لیزرها ابتدا تنها به‌عنوان یک چاقو یا تیغ جراحی عمل می‌کردند، که در بعضی موارد بدون درد، خونریزی و اتلاف زمان، ضایعات و مشکلات لثه‌ای را می‌شد با آنها برطرف کرد، اما امروزه، نسل جدید لیزرها و درمان‌های لیزری در دندانپزشکی تحولی ایجاد کرده که کار روی ریشه، استخوان و دندان هم با آنها عملی است. با استفاده از لیزرهای جدید غیر از درد و خونریزی کمتر و محدود، می‌توان درمان‌های بسیاری را با استرس پایین و زمان خیلی کمتر به انجام رساند. لیزرهای با طول موج‌های مختلف امروزه دارای ضریب امنیت بیشتری نسبت به گذشته هستند و چون مثل ابزار و وسایل فلزی به انساج دهان آسیب نمی‌رسانند، شرایطی را برای بافت‌های نرم و سخت دهان ایجاد می‌کنند که با سرعت بیشتر و التهابات کمتر ترمیم شوند و با این شرایط هم برای جراح و یا شخص درمان‌کننده و هم بیمار تحت درمان، رفاه و آرامشی ایده‌آل فراهم می‌کنند.
براساس تحقیقات و آمار در حدود ۷۰۰نوع باکتری در محیط دهان ما وجود دارند و تنها نیمی از آنها شناخته شده‌اند. این باکتری‌ها و میکروارگانیزم‌ها عمدتا مسئول پوسیدگی و بیماری‌های لثه هستند. در بیماری‌های لثه بخش عمده‌ای از میکروب‌های مسئول بی‌هوازی هستند، به این معنا که در غیبت اکسیژن بهتر می‌توانند عمل کنند و قدرت تخریبی آنها چند برابر می‌شود، چون در شیارهای عمیق لثه‌ای اکسیژن موجود نیست، خسارت‌های حاصل از بی‌هوازی بیشتر و مخرب‌تر است. البته یکی از دلایل عمده فعال شدن این باکتری‌ها در برخی افراد دلیل ژنتیک است. افرادی که در اقوام و خانواده نزدیک خود سوابقی از بیماری‌های عفونی و درازمدت لثه و انساج مربوط به آن داشته باشند بیشتر در معرض خطر بیماری‌های لثه و میکروب‌های مربوط به آن قرار دارند و قبل از جدی شدن این بیماری با مراجعه زودهنگام به متخصص لثه(پریودنتیست) با علم به این مهم باید از بروز بیماری جلوگیری کنند.
مراحل پیشرفت پاکت لثه از شیار اولیه به سمت انتهای ریشه دندان‌ها به‌طور عادی شیار لثه طبیعی بین نیم تا یک میلی‌متر عمق دارد و در این فضا دیواره داخلی لثه با توجه به ترشحات آنزیم‌ها و مواد شیمیایی که به درون شیار لثه می‌ریزد محیط اطراف هر دندان را پاک و مرطوب کرده و از ورود میکروب‌ها به این محیط جلوگیری می‌کند. اما با عمیق شدن پاکت یا شیار لثه، میکروب‌ها قوی‌تر می‌شوند و به‌خاطر کمتر شدن اکسیژن در عمق قدرت میکروب‌های بی‌هوازی چند برابر شده و اتصال فیبرهای لثه و لیگامنت را با دندان قطع می‌کنند و به سمت استخوان می‌روند و با تخریب تیغه‌های استخوان به‌وسیله اسیدهای خود لثه را بیش از بیش بی‌پشتوانه می‌کنند و این روند وقتی از نیمه طول ریشه عبور می‌کند، دندان لق می‌شود و با لقی دندان سرعت تحلیل استخوان و نفوذ میکروب‌ها به سمت انتهای ریشه بیشتر و بیشتر می‌شود.
لینک منبع