رویکردهای جدید برای ارتقای سلامت از دیدگاه اپی ژنتیک

مقاله مروری جدیدی در منتشر شد سالخورده (فهرست شده توسط MEDLINE/PubMed به عنوان “Aging (Albany NY)” و “Aging-US” توسط Web of Science) جلد 15، شماره 8، با عنوان، “چگونه می توانیم پیری را از طریق تغذیه و تمرین بدنی تعدیل کنیم؟ یک رویکرد اپی ژنتیک.”

سازمان جهانی بهداشت پیش‌بینی می‌کند که تا سال 2050، 2.1 میلیارد نفر در سراسر جهان بالای 60 سال سن خواهند داشت، که نسبت به سال 2019 تنها یک میلیارد نفر افزایش چشمگیری داشته است.

در این بررسی جدید، محققان آنا ترزا راجادو، نادیا سیلوا، فیلیپا استیوز، دیوید بریتو، الکساندرا بیننی، اینس ام آرائوخو، کلویو نوبرگا، خوزه براگانسا، و پدرو کاستلو-برانکو از کنسرسیوم امتیاز ALFA، دانشگاه آلگاروه پردیس گامبلاس، سیستم بهداشتی ویلیام اوسلر، و مرکز ناشناخته Champalimaud مطالعه حاضر خود را که به ارتقای سلامت از دیدگاه اپی ژنتیکی نزدیک می‌شود، بحث می‌کنند. پدیده‌های اپی ژنتیکی در پاسخ به مواجهه‌های محیطی فرد قابل تغییر هستند و بنابراین محیط یک فرد را به الگوی بیان ژن‌شان پیوند می‌دهند. مطالعات اپی ژنتیکی نشان می دهد که پیری با تراکم زدایی کروماتین همراه است که منجر به تغییر ساختار هتروکروماتین می شود که باعث تجمع خطاها می شود.

“در این مقاله ما پیری و تغییرات اپی ژنتیک مرتبط با آن و همچنین چگونگی به تاخیر انداختن یا معکوس شدن این تغییرات از طریق تغذیه، محدودیت کالری و فعالیت بدنی پایدار را بررسی می کنیم.”

هیستون های متعارف با انواع هیستون جایگزین می شوند که همزمان با افزایش تغییرات پس از ترجمه هیستون (PTMs) می باشد. افزایش جزئی در متیلاسیون DNA در پروموترها مشاهده شده است که رونویسی ژن های فعال قبلی را به موازات هیپومتیلاسیون ژنوم جهانی سرکوب می کند. پیری همچنین با تنظیم‌زدایی بیان ژن – معمولاً توسط RNA‌های غیر کدکننده ارائه می‌شود – که منجر به سرکوب ژن‌های رونویسی شده قبلی و رونویسی ژن‌های سرکوب‌شده قبلی می‌شود.

رویدادهای اپی ژنتیک مرتبط با سن در افراد دارای سبک زندگی سالم، از جمله تغذیه متعادل، محدودیت کالری و ورزش بدنی کمتر رایج است. پیری سالم با کروماتین فشرده تر، PTM های کمتر و تنظیم بیشتر توسط ncRNA ها مرتبط است.