هدف قرار دادن التهاب کنترل نشده ممکن است تومورها را بیشتر به درمان پاسخ دهند

دانشمندان مؤسسه ون آندل مشخص کرده اند که چگونه یک جهش ژنی خاص باعث ایجاد یک آبشار التهابی می شود که ممکن است باعث ایجاد سرطان های مقاوم به درمان شود.

یافته های جدید که امروز در سلول مولکولی، برای اولین بار مدار مولکولی که توسط آن جهش در ژن ایجاد می شود را نشان می دهد STK11 باعث شود التهاب از کنترل خارج شود. طوفان شیمیایی حاصل به سلول‌های سالم آسیب می‌رساند و می‌تواند باعث توسعه سرطان شود. تومورهایی که از دست می دهند STK11 درمان ژن ها سخت است زیرا در مقابل شیمی درمانی سنتی و بسیاری از جدیدترین روش های ایمنی مقاومت می کنند.

درک اینکه چگونه و چرا این جهش منجر به سرطان می شود گامی حیاتی در توسعه درمان های بهبود یافته است. مطالعه ما ویژگی‌های مهم این سرطان‌ها را شناسایی می‌کند و نشان می‌دهد که هدف قرار دادن التهاب ممکن است این تومورها را نسبت به درمان پاسخ‌دهی بیشتری نشان دهد.»

راسل جونز، دکترا، رئیس بخش متابولیسم و ​​برنامه ریزی تغذیه VAI و نویسنده مسئول مطالعه

STK11 جهش زمانی رخ می دهد که دستورالعمل های کدگذاری شده توسط ژن مختل شود. این باعث می شود که ژن سطوح ناکافی پروتئین LKB1 را تولید کند، یک سرکوب کننده تومور که رشد سلول را تحت کنترل نگه می دارد. از دست دادن LKB1 کنترل و تعادل حیاتی سلولی را از مسیر خارج می کند و به سلول های سرطانی اجازه می دهد بدون مانع رشد کنند.

از دست دادن LKB1 یکی از شایع ترین جهش های ژنتیکی در سرطان انسان، به ویژه سرطان ریه مقاوم به درمان و سرطان پانکراس و دهانه رحم است. همچنین عامل اصلی بیماری نادر سندرم پتز-جهگرز است. افراد مبتلا به سندرم Peutz-Jehgers در دستگاه گوارش خود پولیپ ایجاد می کنند و خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند.

اگرچه LKB1 مدت‌هاست با سرطان مرتبط است، اما دقیقاً مشخص نبود که چگونه برای رشد تومور کار می‌کند. تحقیقات قبلی جونز و همکارانش اشاره کرد که کنترل التهاب توسط LKB1 ممکن است مقصر باشد اما مکانیسم آن ناشناخته بود. یافته های امروز تصویر واضح تری از این فرآیند ارائه می دهد.

LKB1 تا حدی با تنظیم التهاب، که بخشی طبیعی از مکانیسم های دفاعی بدن در برابر آسیب و عفونت است، کار می کند. هنگامی که LKB1 از بین می رود، باعث ایجاد یک تغییر اپی ژنتیکی در سلول ها می شود که بر نحوه عملکرد دستورالعمل های کدگذاری شده در DNA تأثیر می گذارد. این منجر به التهاب شدید می شود که به سلول های سالم آسیب می رساند و ممکن است آنها را به بدخیمی نزدیک کند.

این یک طوفان کامل از مشکلات است که ما اکنون راه حل های بالقوه ای برای آن داریم. علاوه بر سرطان، امیدوارم این کار راهبردهای درمانی جدیدی را برای سندرم پوتز-جهگرز که درمان‌های کمی دارد و درمان ندارد، ارائه دهد.»

شلبی کامپتون، دکترای دانشکده تحصیلات تکمیلی موسسه ون آندل. دانشجو و نویسنده اول مطالعه

جونز می‌گوید گام بعدی، «عملی کردن ایده‌ها» با توسعه استراتژی‌هایی برای هدف قرار دادن التهاب در سرطان‌های مرتبط با LKB1 است. این تیم همچنین قصد دارد به بررسی LKB1 در سندرم Peutz-Jehgers با هدف کار در جهت درمان های جدید و بسیار مورد نیاز برای افراد مبتلا به این بیماری ادامه دهد.