محققان یک آزمایش تشخیصی برای شناسایی اسپرم عملکردی در مردان نابارور ایجاد کردند

در یک مطالعه اخیر، محققان یک آزمایش تشخیصی برای شناسایی اسپرم عملکردی در مردان نابارور ایجاد کردند که می تواند درمان ناباروری مردان و فناوری کمک باروری را تغییر دهد.

ناباروری مردان یک موضوع شناخته شده است و شایسته توجه علمی و بالینی است.

آندری درابوویچ، استادیار پزشکی آزمایشگاهی و پاتولوژی در دانشگاه آلبرتا و نویسنده مسئول مطالعه پروتئومیکس مولکولی و سلولی

از هر شش زوجی که برای بچه دار شدن تلاش می کنند، یک نفر با مشکلات ناباروری مواجه است. در واقع، حدود 10 درصد از مردان در ایالات متحده نابارور هستند. شایع ترین علت ناباروری شدید مردان، وضعیتی است که به نام آزواسپرمی غیر انسدادی شناخته می شود، که منجر به عدم وجود اسپرم در انزال به دلیل رشد ضعیف اسپرم یا اسپرم می شود.

به گفته درابوویچ، در حالی که فناوری کمک باروری طی 50 سال گذشته به طور تصاعدی بهبود یافته است، استخراج اسپرم از مردان مبتلا به NOA می تواند تا 10 ساعت در اتاق عمل طول بکشد و میزان موفقیت متفاوتی دارد.

درابوویچ گفت: “گاهی اوقات جراحان فقط می توانند چند اسپرم دست نخورده را در طی یک عمل جراحی که ساعت ها طول می کشد استخراج کنند.”

به همین دلیل او تصمیم گرفت تا روشی غیرتهاجمی برای تشخیص NOA ایجاد کند و بفهمد آیا این مردان دارای اسپرم سالمی هستند که می تواند تخمک را بارور کند یا خیر.

درابوویچ گفت: آزمایش هایی که وجود یا عدم وجود اسپرم دست نخورده را در مایع منی نشان می دهد می تواند سرنخ خوبی از تعداد کل اسپرم ها در بیمار بدهد. “اگر اسپرم دست نخورده در انزال وجود داشته باشد، چراغ سبزی برای اورولوژیست و جراح است تا عمل جراحی را ادامه دهند. با این حال، یافتن اسپرم دست نخورده در میدانی از زباله ها چالش بزرگی است.”

درابوویچ اسپکترومتری جرمی را روی مایع منی مردان با باروری طبیعی و همچنین مردان نابارور مبتلا به آزواسپرمی انسدادی یا NOA تایید شده با بیوپسی انجام داد.

پس از تجزیه و تحلیل، تیم او دو پروتئین، AKAP4 و ASPX را شناسایی کردند که در اسپرم دست نخورده مردان مبتلا به NOA یافت می شوند. آنها نشان دادند که ASPX در سر اسپرم قرار دارد در حالی که AKAPA4 در دم با استفاده از روشی به نام فلوسیتومتری تصویربرداری یافت می شود. در طی فلوسیتومتری تصویربرداری، یک دستگاه از سلول های منفرد عکس می گیرد. پس از اجرای این نمونه‌ها، الگوریتم‌های محاسباتی به محققان کمک می‌کنند میلیون‌ها تصویر از بقایای سلولی و اسپرم‌های توسعه نیافته را استخراج کنند تا چند سلول اسپرم دست‌نخورده را شناسایی کنند.

از آنجایی که نقش AKAP4 و ASPX به طور کامل شناخته نشده است، درابوویچ قصد دارد چگونگی کمک آنها به عملکرد اسپرم را بررسی کند.

او همچنین گفت که کار او ممکن است در آینده به داروهای ضد بارداری مردانه منجر شود.

درابوویچ گفت: «ما می‌خواهیم ببینیم که آیا می‌توانیم داستان را ورق بزنیم و سعی کنیم روی داروهای ضدبارداری مردانه کار کنیم. “اگر عملکرد پروتئین را بدانیم، ممکن است بتوانیم آن را مهار کنیم تا یک ضد بارداری غیر هورمونی مردانه ایجاد کنیم، که در حال حاضر یک نوع داروی بسیار مطلوب است.”