محققان مدل جدیدی از تکامل انسان را کشف کردند

در آزمایش مواد ژنتیکی جمعیت های کنونی در آفریقا و مقایسه با شواهد فسیلی موجود در دوران اولیه انسان خردمند در جمعیت‌های آنجا، محققان مدل جدیدی از تکامل انسان را کشف کرده‌اند. واژگون کردن باورهای قبلی مبنی بر اینکه یک جمعیت آفریقایی باعث پیدایش همه انسانها شده است. تحقیقات جدید امروز، 17 می، در مجله منتشر شد طبیعت.

اگر چه به طور گسترده ای درک شده است که انسان خردمند برنا هن، پروفسور انسان شناسی و مرکز ژنوم در دانشگاه کالیفرنیا دیویس، نویسنده مسئول این تحقیق، گفت که در آفریقا منشا گرفته است، عدم قطعیت پیرامون چگونگی واگرایی شاخه های تکامل انسان و نحوه مهاجرت مردم به سراسر قاره است.

این عدم قطعیت به دلیل محدود بودن داده‌های فسیلی و ژنومی باستانی است، و به این دلیل که سابقه فسیلی همیشه با انتظارات مدل‌های ساخته شده با استفاده از DNA مدرن مطابقت ندارد. این تحقیق جدید منشا گونه ها را تغییر می دهد.

برنا هن، استاد انسان شناسی، مرکز ژنوم در دانشگاه کالیفرنیا دیویس

تحقیقاتی که توسط هن و سایمون گراول از دانشگاه مک گیل انجام شد، طیفی از مدل‌های رقیب تکامل و مهاجرت را در سراسر آفریقا که در ادبیات دیرینه‌انتروپولوژی و ژنتیک پیشنهاد شده‌اند، آزمایش کردند و داده‌های ژنوم جمعیت را از جنوب، شرق و غرب آفریقا ترکیب کردند.

نویسندگان ژنوم‌هایی را که به تازگی توالی‌یابی شده‌اند، از 44 فرد مدرن نما از جنوب آفریقا، یک جمعیت بومی که دارای سطوح استثنایی از تنوع ژنتیکی در مقایسه با سایر گروه‌های مدرن هستند، وارد کردند. محققان داده های ژنتیکی را با جمع آوری نمونه بزاق از افراد مدرنی که بین سال های 2012 تا 2015 در روستاهایشان به تجارت روزمره مشغول بودند، تولید کردند.

این مدل نشان می‌دهد که اولین انشعاب جمعیت در بین انسان‌های اولیه که در جمعیت‌های معاصر قابل تشخیص است، 120000 تا 135000 سال پیش، پس از دو یا چند تمایز ژنتیکی ضعیف رخ داده است. همو صدها هزار سال است که جمعیت ها با هم مخلوط شده اند. پس از تقسیم جمعیت، مردم همچنان بین جمعیت های ساقه مهاجرت کردند و یک ساقه با ساختار ضعیف ایجاد کردند. نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که این توضیح بهتری از تنوع ژنتیکی در بین انسان‌ها و گروه‌های انسانی نسبت به مدل‌های قبلی ارائه می‌دهد.

هن درباره این تحقیق گفت: «ما چیزی را ارائه می‌دهیم که مردم قبلاً هرگز آن را آزمایش نکرده بودند. “این علم انسان شناسی را به طور قابل توجهی به جلو می برد.”

تیم ویور، یکی از نویسندگان این مقاله، استاد مردم شناسی دانشگاه کالیفرنیا دیویس، می گوید: «مدل های پیچیده قبلی کمک هایی از انسان های باستانی ارائه می کردند، اما این مدل چیز دیگری را نشان می دهد. او در مورد ظاهر فسیل های اولیه انسان تخصص دارد و تحقیقات مقایسه ای را برای این مطالعه ارائه کرده است.

نویسندگان پیش‌بینی می‌کنند که طبق این مدل، 1-4 درصد از تمایز ژنتیکی در میان جمعیت‌های انسانی معاصر را می‌توان به تنوع در جمعیت‌های ساقه نسبت داد. این مدل ممکن است پیامدهای مهمی برای تفسیر سوابق فسیلی داشته باشد. به دلیل مهاجرت بین شاخه‌ها، این دودمان‌های چندگانه احتمالاً از نظر ریخت‌شناسی مشابه بودند، که به معنای فسیل‌های انسان‌دوست از نظر مورفولوژیک متفاوت (مانند همو نالدی) بعید است شاخه هایی را نشان دهند که در تکامل نقش داشته اند انسان خردمند، نویسندگان گفتند.

نویسندگان دیگر عبارتند از آرون راگزدیل، دانشگاه ویسکانسین، مدیسون. الیزابت اتکینسون، کالج پزشکی بیلور؛ و آیلین هول و مارلو مولر، دانشگاه استلنبوش، آفریقای جنوبی.