چگونه مسیرهای تجاری و مهاجرت، میراث ژنتیکی حبوبات را شکل دادند

نخود فروتن با طعم آجیلی و مشخصات مواد مغذی غلیظ خود، هزاران سال است که کام را مجذوب خود کرده و تمدن ها را تغذیه کرده است. این حبوبات از خاستگاه باستانی تا استفاده گسترده آن در آشپزخانه‌ها و رستوران‌های مدرن در سراسر جهان، هم تنوع آشپزی و هم اهمیت فرهنگی را نشان می‌دهد. با وجود برجستگی در غذاهای سنتی در چندین قاره، منشاء، تنوع و گسترش نخود در سراسر خاورمیانه، آسیای جنوبی، اتیوپی و غرب مدیترانه یک راز باقی مانده است. یک مطالعه جدید در زیست شناسی مولکولی و تکامل با عنوان “مسیرهای تاریخی برای تنوع نخود اهلی برگرفته از ژنومیک بومی” تأثیرات عمیق مهاجرت و تجارت انسان بر میراث ژنتیکی نخود را روشن می کند.

این مطالعه که توسط آنا ایگولکینا از دانشگاه پلی تکنیک پتر کبیر سن پترزبورگ، اریک فون وتبرگ از دانشگاه ورمونت و سرگئی نوژدین از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی انجام شد، از داده های ژنتیکی بیش از 400 نمونه نخود جمع آوری شده در دهه 1920 استفاده کرد. و دهه 1930 این مجموعه شامل هر دو زیرگروه desi و kabuli بود که با وجود عدم وجود مرز جغرافیایی یا ژنتیکی مشخص بین این دو، از نظر رنگ و اندازه متفاوت هستند. نمونه های نخود از 9 منطقه جغرافیایی مختلف تهیه شد: شمال مدیترانه، مدیترانه جنوبی، ترکیه، لبنان، اتیوپی، دریای سیاه، ازبکستان غربی، ازبکستان شرقی و هند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، محققان دو مدل جدید را توسعه دادند که آنها را popdisp (پراکندگی جمعیت) و migadmi (مهاجرت ها و مخلوط ها) نامیدند.

نویسندگان از مدل popdisp برای درک چگونگی پراکندگی نخود در هر یک از مناطق جغرافیایی استفاده کردند. آنها دو سناریو را با هم مقایسه کردند، یکی که در آن نخود در مسیرهایی پراکنده می شود که عبور از آن برای انسان آسان تر است (یعنی مسیرهای تجاری تاریخی احتمالی)، و دیگری که در آن نخودها در فواصل به صورت خطی ساده، بدون توجه به موانع جغرافیایی، پراکنده می شوند. به گفته ایگولکینا، “مطالعه ما یک یافته جالب را در رابطه با ارتباط ژنتیکی بین نژادهای بومی نخود در مناطق جغرافیایی مختلف نشان می دهد. برخلاف این فرض که شباهت ژنتیکی با فاصله خطی تعیین می شود، نتایج ما نشان می دهد که بیشتر تحت تاثیر هزینه های حرکت انسان است.” این نشان می‌دهد که انتشار نخود در هر منطقه عمدتاً در مسیرهای تجاری اتفاق می‌افتد، نه از طریق انتشار ساده.»

با استفاده از مدل migadmi، دانشمندان به دنبال کشف منشاء جمعیت desi اتیوپی بودند.

نخود اتیوپی دارای طعمی منحصر به فرد است، با ترشی نخود سیاه که در انواع هندی یافت می شود، اما همچنین طعم شیرینی دارد.

اریک فون وتبرگ از دانشگاه ورمونت

مطالعات قبلی دو منشأ احتمالی برای نخود اتیوپیایی را پیشنهاد کرده‌اند: یا منشأ هندی با شباهت‌های مورفولوژیکی، یا منشأ خاورمیانه‌ای با توجه به شواهد مهاجرت انسان از غرب اوراسیا به شرق آفریقا در حدود 4500 سال پیش. به طور جالبی، نتایج نشان داد که هر دو سناریو ممکن است درست باشد، با این که نخود اتیوپیایی نسب مشترکی از جمعیت های منشأ هند، لبنان و دریای سیاه دارند. فون وتبرگ خاطرنشان می کند: “برای من، هیجان انگیزترین یافته این است که نخود اتیوپی مخلوطی از اجداد خاورمیانه و جنوب آسیا است. ارتباط فرهنگی اتیوپیایی ها با خاورمیانه به طور گسترده ای شناخته شده است، که نمونه ای از میراث سامی آنهاست. کمتر شناخته شده است. گستردگی و اهمیت راه‌های تجاری اقیانوس هند، که هم مسیر دریایی مهم جاده ابریشم بود و هم راهی برای تبادل کشاورزی و فرهنگی بین آسیای جنوبی و شرق آفریقا».

مدل میگادمی همچنین منشأ احتمالی نوع کابلی را از یک جمعیت محلی نخود دسی در ترکیه نشان داد. این نظریه زبانی را که نوع کابلی در آسیای مرکزی پدید آمده و به نام شهر کابل (در افغانستان امروزی) نامگذاری شده است، مخالفت می کند.

در حالی که این نتایج نگاهی شگفت انگیز به تاریخ طبیعی نخود و ارتباط آن با مسیرهای تجاری و مهاجرت انسان ارائه می دهد، پیامدهای این مطالعه بسیار فراتر از نخود به تنهایی است. ایگولکینا خاطرنشان می کند: «اهمیت این کار نه تنها در گسترش دانش ما از تاریخچه نخود، بلکه در توسعه دو مدل جدید، پاپدیسپ و میگادمی است». این مدل‌ها را می‌توان با هم یا جداگانه برای تجزیه و تحلیل مهاجرت‌ها و مواد افزودنی در گونه‌های دیگر به کار برد. تکنیک مدل‌سازی هسته‌ای که در این مدل‌ها استفاده می‌شود، تجزیه و تحلیل داده‌های ترکیبی، امکان گسترش آن‌ها را برای مدل‌سازی نشانگرهای ژنتیکی چند آللی فراهم می‌کند. این مورد در هنگام تجزیه و تحلیل انواع ساختاری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ، تحلیل هایی که به طور فزاینده ای رایج می شوند.” فون وتبرگ موافق است: “بخش مرکزی کار ما توسعه ابزارهای جدید برای بررسی الگوهای مهاجرت پیچیده است. امیدواریم دیگران از این ابزارها برای بررسی الگوهای مهاجرت مشابه، چه در گونه های مرتبط با انسان مانند محصولات زراعی، آفات، و افراد متقابل استفاده کنند. گونه های طبیعی.”