فسیل کاتیدید با اندام های داخلی دست نخورده پیدا شد

50 میلیون سال پیش در منطقه ای که اکنون در شمال غربی کلرادو قرار دارد، یک کاتیدید مرد، در ته دریاچه غرق شد و به سرعت در رسوبات ریز مدفون شد و تا زمانی که فسیل فشرده آن در سال های اخیر کشف شد، در آنجا باقی ماند. هنگامی که محققان فسیل را زیر میکروسکوپ بررسی کردند، دیدند که نه تنها بسیاری از ساختارهای سخت حشره در شیل فشرده شده حفظ شده است، بلکه چندین اندام و بافت داخلی نیز وجود دارد که معمولاً فسیل نشده اند.

آنها یافته های خود را در مجله شرح می دهند دیرینه حشره شناسی.

کاتیدیدها در سوابق فسیلی بسیار نادر هستند، بنابراین هر فسیل کاتیدید جدیدی که پیدا کنید نشان دهنده یک نقطه داده جدید در تاریخ تکاملی کاتیدیدها است. اما شاید بارزترین ویژگی این فسیل، حفظ واقعا استثنایی و قابل توجه اندام های داخلی باشد – اندام هایی که در فسیل ها نمی بینید.

سام هدز، سرپرست مطالعه، دیرینه حشره شناس و مدیر مرکز دیرینه شناسی موسسه تحقیقاتی پریری

این فسیل در سازند رودخانه گرین در شهرستان ریو بلانکو، کلرادو پیدا شد. هدز گفت که این سازند وسیع است و به سه ایالت گسترش می‌یابد و یک بستر فسیلی معروف در غرب ایالات متحده است زیرا شیل‌های ریزدانه رکورد بسیار دقیقی از گیاهان و جانورانی که زمانی در این منطقه زندگی می‌کردند به دست می‌دهد.

کاتیدید متعلق به جنس است آرتهبه گفته هدز، گروهی که امروزه به دلیل پاهای بسیار باریک و چمن مانندشان به عنوان کاتیدیدهای نخی شناخته می شوند. این نمونه نشان دهنده گونه ای جدید اما منقرض شده است که هدز و همکارانش آن را نام بردند Arethaea solterae پس از همکارشان لیلن سولتر.*

هدز گفت: «بدیهی است که داشتن گونه فسیلی از یک جنس مدرن واقعاً قابل توجه است زیرا قدمت این دودمان را تأیید می کند. اکنون ما می دانیم که حدود 50 میلیون سال پیش، این جنس قبلاً تکامل یافته بود و قبلاً مورفولوژیکی داشت که شبیه علف هایی است که در آن زندگی می کند و از شکارچیان پنهان می شود.

او گفت که این یافته به دانشمندان کمک می کند تا بفهمند این گروه از حشرات چگونه تکامل یافته اند و چه زمانی ساختار فیزیکی منحصر به فرد خود را توسعه دادند.

به گفته هدز، مشاهده نادر اندام های داخلی نرم در یک فسیل 50 میلیون ساله نیز قابل توجه است.

وی گفت: بخشی از دستگاه گوارش حفظ می شود، بخشی از روده میانی که ما آن را بطن می نامیم. “این خیلی غیرعادی نیست؛ ما نمونه های دیگری از این مکان داریم که آثار روده ای دارند، بنابراین من خیلی تحت تاثیر آن قرار نگرفتم.”

اما وقتی هدز به نمونه زیر میکروسکوپ نگاه کرد، شواهدی از ساختارهای داخلی دیگری دید که انتظار حفظ آنها را نداشت. آثاری از الیافی که عضلات قفسه سینه را تشکیل می‌دادند در ارتباط با بال‌ها یا عضلات پهلو وجود داشت. برخی بافت های تمایز نیافته وجود داشت که به نام «بدن چربی» شناخته می شد، اندامی که به متابولیسم حشرات کمک می کند.

هدز گفت: حتی شگفت آورتر، “این لوله های کوچک وجود دارند که به نظر می رسد همگی به یک ساختار گرد متصل هستند – و آنها فقط می توانند یک بیضه و غدد جانبی باشند که با بیضه مرتبط هستند.” “این فقط خارق العاده است. من انتظار نداشتم که چنین ساختاری را در فشرده سازی سنگ ببینم. قبلاً هرگز چنین ساختاری را ندیده بودم.”

برای بررسی مجدد تجزیه و تحلیل خود، هدز چندین نمونه کاتیدید از یک جنس را تشریح کرد تا با آنچه که در فسیل می‌دید مطابقت داشته باشد.

او گفت: آنها دقیقاً یکسان هستند. بیضه، غدد جانبی و بطن در کاتیدیدهای امروزی همگی یکسان بودند. من فقط از آن منفجر شدم. تا آنجا که من می دانم، این اولین نمونه از این سطح از حفظ است.

مؤسسه تحقیقاتی پریری مؤسسه ای از دانشگاه ایلینویز اوربانا-شامپین است.