مواد شیمیایی موجود در شیرین کننده های پرکاربرد DNA را تجزیه می کند

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که یک ماده شیمیایی که هنگام هضم یک شیرین‌کننده پرمصرف به وجود می‌آید «ژنوتوکسیک» است، به این معنی که DNA را تجزیه می‌کند. این ماده شیمیایی همچنین در مقادیر کمی در خود شیرین کننده یافت می شود و این یافته سوالاتی را در مورد اینکه چگونه شیرین کننده ممکن است به مشکلات سلامتی کمک کند، ایجاد می کند.

موضوع بحث سوکرالوز است، یک شیرین کننده مصنوعی پرکاربرد که با نام تجاری Splenda فروخته می شود^®. کار قبلی توسط همین تیم تحقیقاتی نشان داد که چندین ترکیب محلول در چربی پس از مصرف سوکرالوز در روده تولید می شود. یکی از این ترکیبات سوکرالوز-6-استات است.

کار جدید ما نشان می دهد که سوکرالوز-6-استات ژنوتوکسیک است. ما همچنین دریافتیم که مقادیر کمی از سوکرالوز-6-استات را می توان در سوکرالوز خارج از قفسه، حتی قبل از مصرف و متابولیسم یافت.

سوزان شیفمن، نویسنده مسئول مطالعه و استاد کمکی در بخش مشترک مهندسی پزشکی در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی و دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل هیل

شیفمن می‌گوید: «برای قرار دادن این موضوع، سازمان ایمنی غذای اروپا آستانه نگرانی سم‌شناسی را برای همه مواد ژنوتوکسیک 0.15 میکروگرم برای هر نفر در روز دارد. کار ما نشان می دهد که مقدار کمی از سوکرالوز-6-استات در یک نوشیدنی شیرین شده با سوکرالوز روزانه از این آستانه فراتر می رود.

برای این مطالعه، محققان مجموعه‌ای از آزمایش‌های آزمایشگاهی را انجام دادند که سلول‌های خون انسان را در معرض سوکرالوز-6-استات قرار دادند و نشانگرهای سمیت ژنی را بررسی کردند.

شیفمن می گوید: «به طور خلاصه، ما متوجه شدیم که سوکرالوز-6-استات ژنوتوکسیک است و به طور موثر DNA را در سلول هایی که در معرض این ماده شیمیایی قرار داشتند، تجزیه می کند.

محققان همچنین آزمایش‌های آزمایشگاهی انجام دادند که بافت‌های روده انسان را در معرض سوکرالوز-6-استات قرار داد.

شیفمن می‌گوید: «مطالعات دیگر نشان داده‌اند که سوکرالوز می‌تواند بر سلامت روده تأثیر منفی بگذارد، بنابراین ما می‌خواستیم ببینیم در آنجا چه اتفاقی می‌افتد». هنگامی که ما سوکرالوز و سوکرالوز-6-استات را در معرض بافت های اپیتلیال روده قرار دادیم – بافتی که دیواره روده شما را می پوشاند – متوجه شدیم که هر دو ماده شیمیایی باعث “نشت روده” می شوند. اساساً، آنها دیواره روده را نفوذپذیرتر می کنند.مواد شیمیایی به “اتصالات محکم” یا رابط ها آسیب می رساند، جایی که سلول های دیواره روده به یکدیگر متصل می شوند.

روده نشتی مشکل ساز است، زیرا به این معنی است که چیزهایی که به طور معمول با مدفوع از بدن خارج می شوند، در عوض از روده نشت کرده و جذب جریان خون می شوند.

محققان همچنین فعالیت ژنتیکی سلول‌های روده را بررسی کردند تا ببینند چگونه به حضور سوکرالوز-6-استات واکنش نشان می‌دهند.

شیفمن می‌گوید: «ما دریافتیم که سلول‌های روده در معرض سوکرالوز-6-استات، فعالیت در ژن‌های مرتبط با استرس اکسیداتیو، التهاب و سرطان‌زایی را افزایش داده‌اند.

“این کار نگرانی‌های زیادی را در مورد اثرات بالقوه سلامتی مرتبط با سوکرالوز و متابولیت‌های آن ایجاد می‌کند. وقت آن است که وضعیت ایمنی و نظارتی سوکرالوز را دوباره بررسی کنیم، زیرا شواهد نشان می‌دهد که خطرات قابل توجهی دارد. اگر هیچ چیز دیگری نباشد، من مردم را تشویق می‌کنم. از محصولات حاوی سوکرالوز اجتناب کنید. این چیزی است که نباید بخورید.”